စမ္းေခ်ာင္းဂ်ာနယ္က က်မႏွစ္သက္တဲ႕ ဘေလာ့တခုဆုိလဲ မမွားပါဘူး။ နာမည္ေရြးတာကအစ စီးဆင္းေနတဲ႕စမ္းေခ်ာင္းလုိ႕ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး သူေရးထားတဲ႕ နိဒါန္းေလးကို ဖတ္ၿပီး အရမ္းကို သေဘာက်သြားခဲ႕ရာကေန စမ္းေခ်ာင္းဂ်ာနယ္ ဘေလာ့ကို bookmark လုပ္ထားခဲ႕မိပါတယ္။ သူဘာသာၿပန္ၿပထားတဲ႕ က်မ သေဘာက်တဲ႕ စာအခ်ိဳ႕က
"သူျဖတ္သန္းရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ့ ေတာင္ကုန္းေတြ၊ ရြာေတြ၊ တံတားေတြ၊ ေတာင္ယာေတြ၊ ျမက္ခင္းစိမ္းေတြ၊ ပ်ံလႊားငွက္ေတြ၊ မိုးမခပင္တန္း၊ က်ဴပင္ေတြ၊ ေ႐ႊငါးေလးေတြ၊ သဲေသာင္ျပင္ေတြ အစံုပါတယ္။ သူ (စမ္းေခ်ာင္းေလး) ဟာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ တန္းတန္းသြားတဲ့အခါ သြားရသလို ေကာက္ေကာက္ေကြ႕ေကြ႕ သြားရတဲ႕အခါလဲ ႐ွိတယ္။ ညင္ညင္သာသာ စီးဆင္းရတဲ့ေနရာ ေတြ႐ွိခဲ့သလို ေတာင္ေပၚကအဆင္းေတြမွာ တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ ၾကမ္းခ်င္ ၾကမ္းခဲ့ရတာပဲ။ ေန႕ဘက္ေတြမွာ စမ္းေရဟာ ေနေရာင္ေအာက္မွာ ေ႐ႊေရာင္ ေတာက္သလို ညဘက္ေတြမွာလဲ လေရာင္ဆမ္းလို႔့ ေငြေရာင္လႊမ္းခဲ့ရတာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ ကေတာ့ စီးဆင္းေနမွာပါပဲတဲ့"
ဘေလာ့ပိုင္ရွင္က ဘေလာ့ကို ရသစံုခံစားေနမဲ႕ အၿမဲတမ္းစီးဆင္းေနမဲ႕ စမ္းေခ်ာင္းေလးနဲ႕ တင္စားၿပီး နာမည္ေလးကို ဂရုတစုိက္ ေရြးခ်ယ္ခဲ႕တာကို ဖတ္ၿပီး က်မဆက္ၿပီး စဥ္းစားမိတယ္။ စမ္းေခ်ာင္းေလးအတုိင္းပဲ ကြ်န္မတုိ႕ ဘ၀မွာလဲ ၾကံဳဆံုခဲ႕ရတာေတြလဲ ဒီအတုိင္းပဲ ၿဖစ္မွာပါပဲ။ က်မတုိ႕ အၿပင္ေလာကမွာ ေတြ႕ၾကံဳရတဲ႕ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု ရွိမယ္။ သာယာေပ်ာ့ေပ်ာင္းေစတတ္တဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ရွိသလုိ ၾကမ္းတမ္းယုတ္ရင့္ေစတဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္မ်ိဳးလဲ ရွိတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ႕ က်မတုိ႕ စမ္းေခ်ာင္းေလးလို အေအးဓာတ္ကို မပယ္ပ်က္ေစပဲ ဆက္လက္စီးဆင္းၿမဲ စီးဆင္းရမယ္ဆုိတာပါပဲ။
အဲလုိပါပဲ ေခတ္ၾကီးက တိုးတက္လာလုိ႕ က်မတုိ႕လဲ အင္တာနက္ေခတ္မွာ စီးေမ်ာၾကတဲ႕အခါ က်မတုိ႕ ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အသံုးမ်ားတဲ႕ gtalk မွာ တၿခားသူမေၿပာပဲ က်မကုိယ္ေတြ႕ပဲ ဥပမာေပးရမယ္ဆုိရင္ အေကာင့္ထဲမွာ သိသူ မသိသူေတြ အက္သမွ် လက္ခံဖူးခဲ႕ပါတယ္။ သံုးလာလုိ႕ ၾကာလာတာနဲ႕ အမွ် လႊမ္းမုိးမႈေတြကလဲ ၾကီးမားလာခဲ႕သလုိ နက္ေပၚမွာ သိတဲ႕မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးစုံလဲ ၾကံဳခဲ႕ရတာပါပဲ။ မုိက္ရုိင္းတဲဲ႕သူေတြ ရွိသလို၊ ရိုးသားေၿဖာင့္မတ္တဲ႕သူေတြလဲ ေတြ႕ခဲ႕ဖူးသလို၊ မုသာ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားၿပီး တပါးသူေတြ စိတ္ဆင္းရဲရေအာင္ လွည့္စားတတ္တဲ႕ သူေတြလဲ အမ်ားၾကီး ၾကံဳေတြ႕ခဲ႕ရတာပါပဲ။ ငယ္ေသးတဲ႕ အရြယ္မွာ အဲဒီေရစီးေခ်ာင္းထဲ စီးေမ်ာၿပီး ႏွလံုးသားနဲ႕ ရင္းၿပီးေတာ့ကို ခံစားခဲ႕ရတာေတြလဲ ရွိတာပါပဲ။ ဒါဟာလဲ အေတြ႕အၾကံဳပါပဲ။ ဆက္ဆံေၿပာဆုိဖူးတဲ႕သူေတြအေလ်ာက္ ယုတ္ရင္းၾကမ္းတမ္းခဲ႕ဖူးသလုိ ႏူးညံ႕ေပ်ာ့ေပ်ာင္းရဖူးပါတယ္။ လူဆိုးခ်ည္းပဲ မေကာင္းတဲ႕လူခ်ည္းပဲလဲ မဟုတ္ပဲ။ စိတ္ညစ္ေနတဲ႕အခါတုိင္း အၿမဲ အတူရွိေနေပးတတ္တဲ႕ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြ ရွိတတ္သလုိ၊ အကိုၾကီးအဖရာလုိ အမၾကီးအမိရာလုိ ဆံုးမၾသ၀ါဒေတြနဲ႕ ႏွစ္သိမ္႕အားေပးစကားေၿပာတတ္တဲ႕ လူၾကီးလူေကာင္းေတြလဲ ၾကံဳခဲ႕ဖူးပါတယ္။ မတူညီတဲ႕ အသုိင္းအ၀ုိင္း အေၿခအေနေတြကေန လာတဲ႕ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖံုနဲ႕ ေတြ႕ၾကံဳဆက္ဆံရတဲ႕အခါ The Brook ကဗ်ာေလးလုိပဲ က်မတုိ႕ ေကြ႕တခါ ေၿဖာင့္တေခါက္ စီးဆင္းၿမဲ စီးဆင္းေနရမွာပဲ။ ပုတ္သင္ညိဳလုိ ပတ္၀န္းက်င္ေပၚလုိက္ၿပီး အေရာင္ေၿပာင္းတတ္တာထက္ တူညီေသာသူကို တူညီေသာ တံု႕ၿပန္မႈေပးတယ္ဆုိတာထက္ အရာရာကို ခြင့္လႊတ္သည္းခံၿပီး ၿမင့္ၿမတ္တဲ႕ စိတ္သာ ထားတတ္မယ္ဆုိရင္ ေက်ာက္တံုး ေက်ာင္စုိင္ေတြေပၚပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သဲၿပင္ေပၚပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေကြ႕ေကာက္သည္ ေၿဖာင့္ၿဖဴးသည္ၿဖစ္ေစ က်မတုိ႕ စီးဆင္းေနၿမဲ စမ္းေခ်ာင္းေလးအတုိင္း တသြင္သြင္နဲ႕ ေအးၿမစြာ စီးဆင္းေနႏုိင္မွာပဲဆုိတာကို ဆင္ၿခင္မိပါတယ္။ က်မလဲ ထုိစမ္းေခ်ာင္းေလးအတုိင္း ေအးၿမစြာ စီးဆင္းတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္းးးးးးးးးးးး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment