ဖိုးသူေတာ္ေျပာျပတဲ့ ပံုျပင္ (၂)
မင္းခိုက္စိုးစန္
မင္းခိုက္စိုးစန္
တစ္ခါတုန္းက
သိပၸံပညာရွင္ႀကီး သံုးေယာက္ဟာ အိမ္တစ္အိမ္ထဲမွာ အတူတူ စုေပါင္း ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ခက္တာက သူ႕တို႕ေနတဲ့ အိမ္မွာ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ဖို႕ မီးဖို တစ္လံုးမွ မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သိပၸံ ပညာရွင္ႀကီးေတြဟာ ထမင္းစားခ်ိန္က်ရင္ ဟိုအိမ္ ဒီအိမ္သြားၿပီး ထမင္းနည္းနည္း ဟင္းနည္းနည္း လုိက္ေတာင္းစားရတယ္ဆိုပဲ။
တစ္ေန႕လည္းမဟုတ္၊ ႏွစ္ေန႕လည္းမဟုတ္၊ ေန႕တိုင္းေန႕တိုင္း၊ မနက္စာေတာင္းလိုက္၊ ညစာေတာင္းလိုက္နဲ ့ဆိုေတာ့ေပးရတဲ့ အိမ္ေတြကလည္း ၿငိဳျငင္လာတယ္။
“ခင္ဗ်ားတို႕ကလည္းဗ်ာ။ တစ္သတ္လံုး ဒီလိုခ်ည္းပဲ ေတာင္းစားေနေတာ့မွာလား။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း ခ်က္စားၾကဦးမွေပါ့” လူေတြကေၿပာၾကတဲ့အခါ
သိပၸံပညာရွင္ေတြက “ခ်က္ေတာ့ စားခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ မီးဖိုေခ်ာင္မရွိလို႕ပါ”
“မီးဖိုမရွိရင္ ၀ယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါမွမဟုတ္။ ခင္ဗ်ားတို႕လည္း သိပၸံပညာရွင္ေတြပဲ..ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မီးဖိုေလးတစ္လံုးေလာက္ ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္တတ္ၾကဘူးလား” လူေတြကအၾကံေပးၾကသတဲ့
“မီးဖိုမရွိရင္ ၀ယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါမွမဟုတ္။ ခင္ဗ်ားတို႕လည္း သိပၸံပညာရွင္ေတြပဲ..ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မီးဖိုေလးတစ္လံုးေလာက္ ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္တတ္ၾကဘူးလား” လူေတြကအၾကံေပးၾကသတဲ့
ဒီလိုအေျပာခံရေတာ့ သိပၸံပညာရွင္ သံုးေယာက္ဟာ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၾကၿပီ…
“ငါတို႕အိမ္မွာ မီးဖိုတစ္လံုးေတာ့ ရွိဖို႕လိုၿပီ” လို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
“ငါတို႕အိမ္မွာ မီးဖိုတစ္လံုးေတာ့ ရွိဖို႕လိုၿပီ” လို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ဒါျဖင့္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ေအာင္ သူတို႕ကိုယ္တိုင္ ပံုစံဆြဲၿပီး တည္ေဆာင္ၾကမယ္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႕အားလံုး သေဘာတူလိုက္ၾကတယ္။
မီးဖိုႀကီးမၿပီးခင္မွာပညာရွင္တစ္ေယာက္က အႀကံတစ္ခုရလာတယ္။
“က်ဳပ္တို႕လုပ္တဲ့ မီးဖိုက သိပ္ၿပီးႀကီးေနေတာ့ တစ္ေနရာက တစ္ေနရာကို ေရႊ႕လို႕လြယ္ေအာင္ ဘီးေတြ တပ္လိုက္ရင္ မေကာင္းဘူးလား”
အဲဒီ အႀကံေၾကာင့္ မီးဖိုေအာက္ေျခမွာ ဘီးေတြတပ္ျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီ အႀကံေၾကာင့္ မီးဖိုေအာက္ေျခမွာ ဘီးေတြတပ္ျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီမွာတင္ ေနာက္တစ္ေယာက္က..
“ဘီးေတြခ်ည္းပဲ ရွိေနရင္ မီးဖိုကို ေရႊ႕ခ်င္တဲ့အခါ တြန္းေနရမွာေပါ့။ ပင္ပန္းပါတယ္။ ေမာင္းၿပီး ယူသြားလို႕ ရေအာင္ ေမာ္ေတာ္ကားလို စက္တပ္လိုက္ရင္ မေကာင္းဘူးလား”
“ဘီးေတြခ်ည္းပဲ ရွိေနရင္ မီးဖိုကို ေရႊ႕ခ်င္တဲ့အခါ တြန္းေနရမွာေပါ့။ ပင္ပန္းပါတယ္။ ေမာင္းၿပီး ယူသြားလို႕ ရေအာင္ ေမာ္ေတာ္ကားလို စက္တပ္လိုက္ရင္ မေကာင္းဘူးလား”
ဒါနဲ႕ပဲ… မီးဖိုမွာ အင္ဂ်င္ေတြ စက္ေတြတပ္ဆင္လိုက္ၾကတယ္။ တတိယ သိပၸံပညာရွင္က…
“ စက္လည္းတပ္ၿပီးၿပီ၊ ဘီးေတြလည္း ရွိၿပီ။ ေမာင္းလို႕လည္း ရေနၿပီဆိုေတာ့.. တစ္ခါတည္း လူေတြပါလုိက္စီးလို႕ရေအာင္ လုပ္ၾကစို႕” လို႕ အႀကံေပးတယ္။
“ စက္လည္းတပ္ၿပီးၿပီ၊ ဘီးေတြလည္း ရွိၿပီ။ ေမာင္းလို႕လည္း ရေနၿပီဆိုေတာ့.. တစ္ခါတည္း လူေတြပါလုိက္စီးလို႕ရေအာင္ လုပ္ၾကစို႕” လို႕ အႀကံေပးတယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ မီးဖိုဟာ လူစီးလို႕ရတဲ့ ယာဥ္ႀကီးျဖစ္သြားေရာ။
သိပၸံပညာရွင္ႀကီးေတြ မီးဖိုတစ္ခုေဆာက္ေနတယ္ ၾကားလုိ႕ လာၾကည့္တဲ့ လူတစ္ေယက္က-
အဲဒီမီးဖိုလည္း ျမင္ေရာ ရင္သပ္ရႈေမာျဖစ္သြားၿပီး……..
အဲဒီမီးဖိုလည္း ျမင္ေရာ ရင္သပ္ရႈေမာျဖစ္သြားၿပီး……..
“အို… အ့ံမခန္းလက္ရာပဲ” လို႕ ခ်ီးက်ဴးတယ္။ အဲဒီလူကစၿပီး သတင္းျဖန္႕လိုက္လို႕ ၾကားရတဲ့သူမွန္သမွ် မီးဖိုႀကီးကို က်ိတ္က်ိတ္တိုး လုယက္တိုးေ၀ွ႕ ၾကည့္ၾကပါေရာတဲ့။
ၾကည့္တဲ့သူတိုင္းကလည္း မီးဖိုႀကီးကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်ီးမြမ္းၾကတယ္။ ခ်ီးမြမ္းသံေတြၾကားေလေလ..
သိပၸံပညာရွင္ႀကီး ေတြကလည္း ပိုၿပီး ေက်နပ္အားရလာေလေလ.. သူတို႕ လက္စြမ္းကို ျပခ်င္ လာေလေလေပါ့။
သိပၸံပညာရွင္ႀကီး ေတြကလည္း ပိုၿပီး ေက်နပ္အားရလာေလေလ.. သူတို႕ လက္စြမ္းကို ျပခ်င္ လာေလေလေပါ့။
ဒါနဲ႕ သိပၸံပညာရွင္တစ္ေယာက္က မီးဖိုႀကီးမွာ ေနာက္တြဲတပ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္း၊ ဧည့္ခန္းေတြ၊ အိမ္သာေတြကိုပါ အလိုအေလ်ာက္ စနစ္နဲ႕ ဖြဲ႕စည္းေျပာင္းလဲလို႕ရေအာင္တပ္ဆင္လိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေလဖိအားသံုးစနစ္နဲ႕ မီးဖိုႀကီးကို စီးၿပီး ေကာင္းကင္ေပၚ ပ်ံလို႕ရေအာင္ လုပ္တယ္။ဒါအၿပင္ မီးဖိုႀကီးဟာ မိုးေလ၀သ အေျခအေနကိုလည္း တိုင္းတာေပးႏိုင္တယ္။
တတိယ သိပၸံပညာရွင္ကေတာ့ မီးဖိုႀကီးအတြင္းမွာ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုး ဆင္လိုက္တယ္။ သိခ်င္တဲ့ ျပႆနာမွန္သမွ်ကို အဲဒီကြန္ပ်ဴတာက အေျဖေပးႏိုင္တယ္ဆိုပဲ။ မီးဖိုႀကီးကို လာၾကည့္ၾကတဲ့ လူေတြက ေမြးေန႕သကၠရာဇ္ကို စာရြက္တစ္ရြက္မွာ ေရးၿပီး မီးဖိုထဲထည့္လိုက္ရင္ ကြန္ပ်ဴတာက ေဗဒင္ေဟာေပးတယ္… တဲ့။
လူေတြက မီးဖိုႀကီးရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာ ေဗဒင္ဟာ သိပ္မွန္တာပဲလို႕ ခ်ီးမြမ္းၾကတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့.. မီးဖိုႀကီးကို အစစအရာရာ တပ္ဆင္လို႕ ၿပီးသြားၾကတယ္။ ကမၻာေပၚမွာအထူးျခားအဆန္းသစ္ဆံုး အျပည့္စံုဆံုး မီးဖိုႀကီးပါ။
ခြၽတ္ယြင္းခ်က္ကေလး တစ္ခုပဲ ရွိတယ္။
ခြၽတ္ယြင္းခ်က္ကေလး တစ္ခုပဲ ရွိတယ္။
အဲဒီ မီးဖိုမွာ မီးေမႊးလို႕ မရဘူး… တဲ့။
သိပၸံပညာရွင္ႀကီး သံုးေယာက္ဟာ အရင္ကလိုပဲ ထမင္းေတြ ဟင္းေတြ လိုက္ေတာင္းစားေနရတာပါပဲတဲ့။
ဖိုးသူေတာ္ႀကီး ေျပာျပတဲ့ ပံုျပင္ကေတာ့ ဒါပါပဲ။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ပံုျပင္ကို နားေထာင္ၿပီး အမ်ားႀကီး စဥ္းစားေနမိတယ္။
“ဘ၀မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဟာ ဘာေတြကို တည္ေဆာက္ေနခဲ့ၾကပါလိမ့္….” လို႕။
“ဘ၀မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဟာ ဘာေတြကို တည္ေဆာက္ေနခဲ့ၾကပါလိမ့္….” လို႕။
ဖိုးသူေတာ္ေျပာျပတဲ့ ပံုျပင္ (၂)
မင္းခိုက္စိုးစန္
မင္းခိုက္စိုးစန္
-
ကၽြန္ေတာ္လည္း စဥ္းစားမိတယ္။
အခ်စ္ကို လိုခ်င္ပါတယ္- ဆိုၿပီးခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကို တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသလား။
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကို ဗန္းၿပ အမည္တပ္ၿပီး အပိုစာသားေတြပဲ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသလား။
အခ်စ္ကို လိုခ်င္ပါတယ္- ဆိုၿပီးခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကို တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသလား။
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကို ဗန္းၿပ အမည္တပ္ၿပီး အပိုစာသားေတြပဲ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသလား။
ေအာင္ၿမင္မႈကို လိုခ်င္ပါတယ္ဆိုၿပီး – ေအာင္ၿမင္မႈေနာက္ကိုေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ပါသလား။
ေအာင္ၿမင္မႈအတြက္ လို ့ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး အခြင့္အေရးေတြကို အလြဲသံုးစားလုပ္ခဲ့ပါသလား။
ေအာင္ၿမင္မႈအတြက္ လို ့ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး အခြင့္အေရးေတြကို အလြဲသံုးစားလုပ္ခဲ့ပါသလား။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆိုၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ခဲ့ပါသလား။
ေက်းဇူးပါပဲ စကားကိုတည္လဲသံုးၿပီး တစ္ရစ္ၿပီးတစ္ရစ္ စားသံုးၿခင္းသာၿပဳခဲ့ပါသလား။
ေက်းဇူးပါပဲ စကားကိုတည္လဲသံုးၿပီး တစ္ရစ္ၿပီးတစ္ရစ္ စားသံုးၿခင္းသာၿပဳခဲ့ပါသလား။
ကၽြန္ေတာ္တို ့တစ္ေတြ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ေတာ့လုပ္ေနၾကတာပါပဲ။(ဘာေတြမွန္းသာမသိတာ) ။ ပုံၿပင္ထဲက သိပၸံပညာရွင္ႀကီးေတြလို နားရတယ္လို ့မရွိဘူး တကုပ္ကုပ္နဲ ့လုပ္ေနရတယ္။
တည္ေဆာက္ရင္း . .တည္ေဆာက္ရင္း . ေဘးနားက ေၿမွာက္ေၿပာတဲ့အခါ ၊ ေၿခာက္ေၿပာတဲ့အခါ – အပိုစာသားေတြ ထပ္ကာထပ္ကာထည့္ရင္း
ကၽြန္ေတာ္တို ့တည္ေဆာက္ေနတဲ့ မီးဖိုၾကီးဟာ မီးေမႊးလို ့ရေနၿပီလား။
ဒါမွမဟုတ္ခဲ့ရင္
ဘ၀မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဟာ ဘာေတြကို တည္ေဆာက္ေနခဲ့ၾကပါလိမ့္။
KoKTH
No comments:
Post a Comment